به نقل از «ایران آنلاین»

غفور جهانی: پروین گفت پاس من الکی بود، تو هم شانسی گل زدی!

تاریخ انتشار: ۱۶ بهمن ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۴۳۰۵۷۶۷

تا قبل از صعود حماسی 8 آذر 1376 هر آنچه در آرشیو فوتبال ایران مربوط به تقابل ایران و استرالیا می‌شد، مربوط به همان دو بازی انتخابی جام جهانی 1978 بود که البته جوان‌های دو دهه اخیر هیچ چیز روشنی درباره‌اش نمی‌دانستند.

روزنامه ایران: تا قبل از صعود حماسی 8 آذر 1376 هر آنچه در آرشیو فوتبال ایران مربوط به تقابل ایران و استرالیا می‌شد، مربوط به همان دو بازی انتخابی جام جهانی 1978 بود که البته جوان‌های دو دهه اخیر هیچ چیز روشنی درباره‌اش نمی‌دانستند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در نهایت همه از نتیجه دو بازی در تهران و ملبورن خبر داشتند و می‌دانستند که با برد یک-‌صفر در تهران صعودمان به جام جهانی آرژانتین رقم خورده بود. آما آن صعود چطور اتفاق افتاد؟ مراجعه به آرشیو مسابقات ملی نام یک چهره خاص را به‌عنوان گلزن آن مسابقه پیش روی‌مان قرار می‌دهد؛ غفور جهانی. گلزن انزلی‌چی با آن موهای پریشان و چشم‌های آبی از حدقه درآمده که مثل بیشتر فوتبالیست‌های شاخص آن روز مدل فتوژنیک بودن‌شان از کاریزمای‌شان می‌آمد. اینکه همه آنها فوتبالیست‌های فوق‌العاده و توانمندی بودند و در عین حال چهره و تیپ‌شان بدون آراستگی هر روزه به درد روی جلد مجلات می‌خورد. پس یقین داریم حالا با تورق همان مجلات از تماشای تصاویر خاطره انگیز هر کدام‌شان ذوق‌زده می‌شوید.
غفور جهانی زننده گل اولین صعود تاریخ فوتبال ایران به جام جهانی است. بازیکنی که هم خودش و هم گلش می‌توانند در تاریخ فوتبال ایران مهم و ویژه تلقی شوند. آقا غفور از آن چهره‌های وفادار به انزلی است که در اوج شهرت از آن بندر زیبای شمالی دل نکند اما اینکه بدانیم چطور در دل آن غول‌های دهه 50، مهاجمی از آن شهر کوچک به ترکیب فیکس تیم ملی و جام جهانی رسید، داستان جالبی دارد که در کنار ماجرای صعود و آن گل تاریخی خواندنی می‌شود. پس گفت‌و‌گوی ما با آقا غفوری که جهانی‌مان کرد را بخوانید:

آقاغفور صعود به جام جهانی 1978 اولین صعود ما به جام جهانی فوتبال بود که شیرین و تاریخی است. از مرارت‌ها و شیرینی‌های آن صعود برای‌مان بگویید.
خدمت‌تان عرض کنم آن دوره یکی از دوران‌های خوب تیم ملی بود. بازیکنان از المپیک آسیایی تهران با هم بودند و بعد در المپیک مونترال و سپس تا صعود به جام جهانی کنار هم ماندند. آن زمان بازیکنان یک تعصب و عرق خاصی داشتند. شاید از لحاظ تاکتیکی تیم ملی عقب‌تر از تیم کنونی بود اما از نظر فنی بازیکنان خیلی کارساز بودند و بعضی از بازیکنان به تنهایی سرنوشت تیم را عوض می‌کردند چون کار فنی‌شان فوق‌العاده بود. البته الان هم تیم ملی‌مان خوب است و بازیکنان خوبی دارد که خیلی‌هایشان در اروپا بازی می‌کنند و بعضی‌شان در تیم‌های عربی. آنهایی هم که در تیم‌های عربی بازی می‌کنند، نسبت به بقیه که در اروپا و ایران هستند، ضعیف‌ترند چون به هر حال آن مرارت‌ها و سختی‌هایی که در اروپا بازیکنان می‌بینند را ندیده‌اند. فوتبالیست‌هایی که به اروپا می‌روند، چیزهایی یاد می‌گیرند و دانستنی‌هایی به فوتبال ما اضافه می‌کنند که به نفع ماست.
حالا برسیم به نحوه صعود و سختی‌هایی که کشیدید تا به جام جهانی صعود کنید.
سختی‌های زیادی داشتیم مخصوصاً در بازی با کره جنوبی. در بازی‌ای که در شهر پوسان با آنها داشتیم، من که فوروارد بودم 80 دقیقه جلوی دفاع‌ها سر می‌زدم. آن بازی صفر -صفر مساوی شد. حتی در بازی ایران هم کارمان خیلی سخت شد. آنها در آن بازی 2-‌صفر جلو بودند که در نهایت2-2 مساوی شدیم. آن دوره از تمام آسیا و اقیانوسیه فقط یک تیم به جام جهانی صعود می‌کرد. ما انسجام تیمی خوبی داشتیم و بیشترمان از دو، سه سال قبل در اردو بودیم. خودم که بازیکن ملوان بودم، چهارشنبه از اردوی تیم ملی مرخص می‌شدم، جمعه بازی می‌کردم و دوباره برمی‌گشتم اردو. این را هم بگویم که آن زمان رفاقت در تیم ملی خیلی زیاد بود. بازیکنان یکپارچه و رفیق بودند و کسی فکر نمی‌کرد برد را به‌نام خودش بزند.گل را هم به‌نام هر 11 نفر یا 18 نفر می‌نوشتیم.
شما استرالیا را در تهران بردید و صعود به جام جهانی قطعی شد. بازی آخر با کویت هم که فرمالیته بود.
بله بازی با کویت فرمالیته شد. البته همه بازیکنان فیکس را بردند آنجا ولی در ترکیب نگذاشتند.
از برد مقابل استرالیا بگویید.
ما اصلاً بایستی آنها را در همان استرالیا می‌بردیم. البته تا آنجایی که یادم می‌آید ناصرخان (حجازی) یک پنالتی را گرفت. اینجا هم یک‌–صفر بردیم‌شان و برای اولین بار رفتیم جام جهانی. واقعاً بازیکنان بسیار خوبی داشتیم. از گلر تا خط حمله.
شما گلزن آن بازی بودید و گل صعود را زدید. علی آقای پروین هم پاس گل داد. در مصاحبه‌ای هم گفته بود غفور شانسی آن گل را زد.
(به‌شدت می‌خندد) بله علی آقا شوخ است و اتفاقاً به من هم گفت یک پاس الکی دادم و تو هم یک گل شانسی زدی.
درباره آن گل بگویید. به نظر می‌رسد واقعاً اتفاقی زدید و خوش شانس بودید که در آن صحنه توپ به شما رسید.
من دیدم که علی پروین از گوش راست نفوذ می‌کند. وقتی نفوذ می‌کرد، می‌دانستم چه کار می‌کند. بعد که توپ را زد، گلر آمد بگیرد که توپ از زیر دستش رد شد و من هم آنجا دروازه خالی را زدم. خب یکی از خصوصیات مهاجم باید شناختن فضاها و جاگیری درست باشد.
از حال و هوای آن گل بگویید.
وقتی گل را زدم، افتادم روی زمین و 10 دقیقه گیج بودم. با خودم می‌گفتم من چرا به دروازه این طرفی گل زدم، باید به آن یکی دروازه گل می‌زدم. یعنی اینقدر در فضای بازی غرق بودم که دروازه تیم خودمان با حریف را اشتباه گرفتم و نمی‌دانستم که گل زده‌ام.
بعد از بازی جو ورزشگاه چطور بود؟ شعار خاصی برای شما یا تیم ملی می‌دادند که خاطرتان مانده باشد؟
شعار که نه، چیزی خاطرم نیست. دیگر ما پیر شده‌ایم اما بعد از بازی در همان زمین ماندیم و نزدیک نیم ساعت برای تماشاگران دست تکان می‌دادیم.
برای آن گل یا صعود به جام جهانی به شما پاداشی دادند؟
به شخص من که به خاطر آن گل پاداشی ندادند اما به تیم چرا. البته آنقدر زیاد نبود. من بعد از آن بازی راهی انزلی شدم که حدود 200 خودرو تا امامزاده هاشم آمده بودند استقبال.
چه زمانی رفتید انزلی؟
همان روز بازی یکی از دوستان از انزلی آمده بود. از شمال فقط من در تیم ملی بودم. شب ماندیم تهران و فردایش راه افتادیم سمت انزلی که عده زیادی آمده بودند استقبال و من را با خودشان از امامزاده هاشم تا انزلی بردند.
حسین کازرانی همبازی‌تان در همان تیم می‌گفت بعد از صعود، دربار به شما سکه‌های مخصوصی پاداش دادند.
بله درست است. غیر از آن، آقای گلزار، همان فردی که شهرک اکباتان را ساخت هم نفری 30 هزار تومان به ما پاداش دادند.
با آن پول چه کار کردید؟
25 هزار تومان گذاشتم روی آن و یک خانه در انزلی خریدم.
همان خانه را الان دارید؟
نه الان در دهکده ساحلی هستم.
شما هیچ وقت در تهران ساکن نبودید؟
به تهران زیاد رفت و آمد داشتم اما ساکن آنجا نبودم. اتفاقاً همان موقع آقای گلزار گفت بیایید با 12 هزار تومان در شهرک اکباتان به شما خانه بدهم ولی خب من کارمند نیروی دریایی بودم و نمی‌گذاشتند بیایم تهران. اتفاقاً ما در بندرعباس در اردوی تیم ملی بودیم و می‌خواستیم برویم عربستان برای بازی‌های ارتش‌ها. آن موقع آقای عبدو مدیر پرسپولیس بود و من و پرویز قلیچ خانی را می‌خواست که پرویز رفت و 100 هزار تومان گرفت اما من نرفتم. اما ای کاش می‌رفتم.
بعدها پژمان نوری و مازیار زارع تقریباً چنین موقعیتی داشتند و آمدند پرسپولیس.
بله آنها آمدند و خوب کاری هم کردند. اما باید این را هم بگویم الان پژمان نوری تنها مدیرعاملی است که در ملوان دارد خوب کار می‌کند و از نظر مالی تیم را نگه داشته. هیچ سالی در ملوان مثل امسال پول نمی‌دادند. شرایط تیم هم خوب است و خوب کار کرده‌اند. یک آقایی به‌نام پوررشید به‌عنوان اسپانسر دارد تمام هزینه‌ها را تقبل می‌کند اما در این مصاحبه حتماً باید از مدیریت خوب پژمان نوری یاد کنم.
برگردیم به موضوع تیم ملی و صعود به جام جهانی. بعد از آن صعود تاریخی، فدراسیون یا نهاد دیگری برای شما جشن نگرفت؟
فدراسیون یک مقدار پول داد اما حشمت خان در خانه خودشان جشن گرفتند و بازیکنان را دعوت کردند.
چقدر بود؟
آن زمان آدامس خروس‌نشان اسپانسر فدراسیون بود که یک مقدار پول داد اما خوردیم به انقلاب و نفهمیدیم این پول‌ها چه شد. سال بعد از جام جهانی هم برای بازیکنانی که در جام جهانی فیکس بودند، مبلغی می‌دادند به باشگاه‌هایی که در جام جهانی بازیکن داشتند که به ما 12 هزار تومان پول رسید اما فکر می‌کنم باید خیلی بیشتر از اینها می‌شد.
یک سؤال بزرگ که در ذهنم وجود دارد، این است که بین آن همه مهاجم بزرگ که آن زمان برای پرسپولیس، استقلال و پاس بازی می‌کردند، چطور شما از ملوان انزلی به تیم ملی رسیدید و حتی در جام جهانی فیکس بازی کردید؟
ما در المپیک آسیایی تهران قهرمان شدیم. آن زمان حدوداً 7-6 تا فوروارد بودیم؛ غلامحسین مظلومی، صفر ایرانپاک، محمود خوردبین، حاج قاسم، حاج محمد و خودم .مربی ما آقای اوفارل بود. به ایشان گفتم همه 22 بازیکن، غول‌های فوتبال ایران هستند، اجازه بدهید من بروم. گفت برو، من حرفی ندارم ولی من سرمربی هستم و حق را به حقدار می‌دهم. ما هم ماندیم و بقیه خط خوردند؛ من و ایرانپاک و غلامحسین مظلومی. آخرین جلسه تمرین جاوید جهانگیری هم بود. بین او و محمود اعتمادی که هم هافبک بازی می‌کرد هم دفاع، او را انتخاب کردند و جهانگیری را خط زدند. صحبت ما شد که اوفارل گفت: غفور جزو سه گزینه اول من  است.
این برای چه مقطعی بود؟
قبل از بازی‌های آسیایی.
قبول دارید اگر مربی ایرانی بود با توجه به ذهنیتش از پرسپولیس و استقلال، چنین کاری نمی‌کرد؟
بله این کار را نمی‌کرد. واقعاً فوتبال ما خیلی مدیون اوفارل است.
بعد هم که حشمت خان سرمربی تیم ملی شد و شما را به جام جهانی برد.
بله حشمت خان هم مربی فوق‌العاده‌ای بود و انسان بسیار دوست داشتنی.
از آن تیم هنوز با چه کسانی در ارتباط هستید و با هم تماس می‌گیرید؟
من با حشمت خان، علی آقا پروین، حسین کازرانی، مخصوصاً نصرالله عبد‌اللهی و حسن روشن. با علی شجاعی بازیکن سابق ذوب آهن هم که از سال 48-47 خانه‌زاد هستیم و قرار است عید برویم اصفهان خانه ایشان. البته حسین کازرانی که خیلی شوخ است می‌گوید غفور نرو اصفهان چون اگر دو روز بروی آنجا، علی شجاعی 10 روز می‌آید انزلی خانه شما.(خنده)
در جام جهانی 1978 شما فیکس بودید اما موفق به گلزنی نشدید.
بله متأسفانه من نتوانستم گل بزنم. واقعاً تیم‌های گروه‌مان قدر بودند. هم هلند و اسکاتلند و هم پرو.
از آن جام چیز خاصی یادتان مانده تا برای‌مان بگویید؟
یک چیزی خدمت‌تان بگویم. در کشور آرژانتین نمی‌دانم شهر کوردوبا بودیم یا مندوزا که گفتند روزنامه‌های هلندی عکس بازیکنان ایران را چاپ کرده‌اند و نوشته‌اند بازیکنان تیم ایران همه صاحب چاه نفت هستند. عجیب اینکه نوشته بودند تنها کسانی که دو تا چاه دارند، حشمت مهاجرانی و غفور جهانی هستند. من هم گفتم راست می‌گویند. من دو تا چاه دارم. یکی چاه آب خانه مادر خودم یکی هم چاه آب خانه مادر زنم.(خنده)
چهره شما هم با آن موهای پریشان و فرفری خیلی خاص و جالب بود.
بله دیگر، ما آن زمان شیر بودیم و تماشاگران«شیر» صدایم می‌زدند.
این روزها مشغول چه کاری هستید؟
من 72 سال دارم و صاحب دو فرزند هستم که هنوز ازدواج نکرده‌اند. در کار تخته روسی هستم و یک دفتر دارم. هر روز دوستان می‌آیند اینجا در دفتر می‌نشینند و با هم گپ می‌زنیم.
شرایط مالی‌تان چطور است؟
من با 11 سال خدمت از نیروی دریایی بازنشسته شدم و الان حقوقم یک میلیون 500 هزار تومان است. یعنی اگر این کار خودم را نداشتم بیچاره بودم. الان هم شرایطم طوری است که درآمدها و هزینه‌ها را کله به کله رد می‌کنم.

انتهای پیام/
 

منبع: ایران آنلاین

کلیدواژه: صعود به جام جهانی جام جهانی 1978 جام جهانی هزار تومان غفور جهانی حشمت خان آن زمان آن بازی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ion.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۳۰۵۷۶۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

میکس ریکرو ایران به نیمه نهایی کاپ جهان نرسید

تیم میکس ریکرو ایران از صعود به مرحله نیمه نهایی رقابت‌های کاپ جهانی تیراندازی با کمان باز ماند. - اخبار ورزشی -

به گزارش خبرگزاری تسنیم و به نقل از روابط عمومی فدراسیون تیراندازی با کمان، تیم میکس ریکرو کشورمان در دور نخست مسابقات حذفی کاپ جهانی شانگهای با نتیجه 6 بر 2 مقابل تیم هلند به پیروزی رسید و در یک‌هشتم نهایی با نتیجه 5 بر یک از سد فرانسه، تیم دوم مسابقات گذشت.

تیم ایران در یک چهارم نهایی و در تیر طلایی ‌ با نتیجه 5 بر 4 مقابل مکزیک شکست خورد و از صعود به جمع 4 تیم برتر مسابقات بازماند‌.

رکورد میکس ریکرو ایران شکسته شد

انتهای پیام/